วันสุดท้ายสำหรับการเรียนเพ้นท์ของคุณอึ่ง (เราจะต้องจากกันแล้วหรือนี่) เห็นมั้ยล่ะ เวลาไม่เคยคอยใครจริงๆ คุณอึ่งบอกว่า...หากปล่อยเวลาให้ผ่านไป...โดยไม่ตัดสินใจมาเรียนในวันนี้...ก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะได้มา...เพราะที่ผ่านมาชีวิตไม่เคยหยุดนิ่ง...ยุ่งตลอดเวลา...รู้สึกมีความสุขและดีใจมากที่ได้มาเรียนในสิ่งที่เรารัก...จะได้กลับไปเริ่มต้นทำซะตั้งแต่วันนี้...งานเพ้นท์ช่วยให้ชีวิตมีความสุขมาก...ดีใจจังเลยที่ได้ยินคนพูดแบบนี้...
วันนี้คุณอึ่งมีเวลาเรียนเพียงแค่ครึ่งวันเท่านั้นเพราะต้องออกจาก สตูดิโอ ประมาณ 11:00 น. ทุกอย่างจึงดูรีบร้อนไปหมดเลย รีบจนลืมของทั้งส่วนตัว และแม้กระทั่งพู่กัน (ที่ต้องส่งตามไปให้ที่ภูเก็ต) ช่วงเช้านี้นอกจากการเพ้นท์ที่เหลือแล้วจึงต้องช่วยกันแพ็คกระเป๋า จนซิบเกือบระเบิดเกือบจะปิดไม่ได้ ต้องช่วยกันขย่ม...ขนาดนั้นเลยทีเดียว
คุณอึ่งทำเทคนิคพื้นผิวไ้ว้ตั้งแต่เมื่อวันวาน เป็นเทคนิคเช็ดสีออก โดยใช้สีฟ้ารองพื้นก่อนเป็นลำดับแรก แล้วตามด้วยสีน้ำเงิน และ็เช็ดสีออก สีที่ได้ออกมาเป็นสีสวยแบบเท่ห์ๆ เหมือนสีกางเกงยีนส์เลย รีบ และรีบๆ เพ้นท์แนวทะเล ประมาณมีหอย มีประภาคาร มีแผ่นป้าย ประมาณนั้น สีน้ำเงิน แดง ขาวมาอยู่รวมกันดูสวยดีจังเลย นี่ขนาดรีบนะนี่...ถ้าไม่รีบจะสวยมากกว่านี้อีก
คุณอึ่งซื้อของ ซื้ออุปกรณ์กลับไปหลายอย่าง กะว่ากลับไปถึงจะเพ้นท์ทันที...แหม...ขอโทษนะคะ...คนสอนไม่รอบคอบ...ทำให้คุณอึ่งลืมพู่กันซะนี่...แต่โชคดีเห็นว่าลูกชายมีพู่กันทิ้งไว้ให้ที่บ้านใช้เพ้นท์แก้ขัดไปก่อน...ค่อยยังชั่วหน่อย...
ขอให้คุณอึ่งโชคดี มีความสุขสนุกกับงานเพ้นท์ตลอดไปนะคะ ถ้าบ้านที่เชียงใหม่สร้างเสร็จเมื่อไหร่ อย่าลืมส่งภาพมาให้ดูด้วยนะคะ อยู่บนเนื้อที่ตั้ง 2 ไร่ บ้านเสร็จความฝันของคุณอึ่งที่จะได้เพ้นท์มุมนั้น มุมนี้ ไว้อวดลูกชายหัวแก้วหัวแหวนคงสมดังตั้งใจนะคะ ตรงนั้นก็ฝีมือคุณแม่ ตรงนี้ก็ฝีมือคุณแม่ ...แหม..แหม...น่ารักจังเลยนะคะ...
ใช่แล้วละค่ะ...เมื่อไหร่ก็ตามที่เราได้ทำตามความฝัน...ได้ทำในสิ่งที่เรารัก... ชีวิตของเราได้ถูกเติมเต็ม...ได้สมปรารถนา...ถือเป็นความสุขที่ไม่ไกลเกินเอื้อม...ที่หาก...ใครไม่ได้สัมผัส...ย่อมไม่มีวันเข้าใจอย่างแน่นอน...อารมณ์ศิลปินจิงๆเล้ย...
จุ๊ จุ๊ ใครอยากเห็นหน้าคนสอนดูภาพด้านล่างเลยจ้า :)
0 ความคิดเห็น:
Post a Comment